Seneca, Phoenissae
Rudolf Peiper, Gustav Richter, Ed.

Ioc.
Ibo ibo et armis obvium opponam caput,
stabo inter arma; petere qui fratrem volet,
petat ante matrem, tela, qui fuerit pius,
410rogante ponat matre; qui non est pius
incipiat a me. fervidos iuvenes anus
tenebo, nullum teste me fiet nefas;
[p. 107] aut si aliquod et me teste committi potest,
non fiet unum.

Ant.
Signa collatis micant
415vicina signis, clamor hostilis fremit;
scelus in propinquo est: occupa, mater, preces.
et ecce motos fletibus credas meis,
sic agmen armis segne compositis venit.

Sat.
Procedit acies tarda, sed properant duces.

Ioc.
420Quis me procellae turbine insano vehens
volucer per auras ventus aetherias aget?
quae Sphinx vel atra nube subtexens diem
Stymphalis avidis praepetem pinnis feret?
aut quae per altas aeris rapiet vias
425Harpyia saevi regis observans famem
et inter acies proiciet raptam duas?

Sat.
Vadit furenti similis aut etiam furit.
sagitta qualis Parthica velox manu
excussa fertur, qualis insano ratis
430premente vento rapitur aut qualis cadit
delapsa caelo stella, cum stringens polum
rectam citatis ignibus rumpit viam,
attonita cursu fugit et binas statim
diduxit acies, victa materna prece
435haesere bella, iamque in alternam necem
illinc et hinc miscere cupientes manus
librata dextra tela suspensa tenent.
paci favetur, omnium ferrum iacet
cessatve tectum; vibrat in fratrum manu.
440laniata canas mater ostendit comas,
rogat abnuentes, irrigat fletu genas.
negare matri qui diu dubitat, potest.
[p. 108] In me arma et ignes vertite, in me omnis ruat
unam iuventus quaeque ab Inachio venit
445animosa muro quaeque Thebana ferox
descendit arce; civis atque hostis simul
hunc petite ventrem, qui dedit fratres viro.
haec membra passim spargite ac divellite:
ego utrumque peperi— ponitis ferrum ocius?
450an dico et ex quo? dexteras matri date,
date dum piae sunt. error invitos adhuc
fecit nocentes, omne Fortunae fuit
peccantis in nos crimen: hoc primum nefas
inter scientes geritur, in vestra manu est,
455utrum velitis: sancta si pietas placet,
t donate matri pacem, si placuit scelus,
maius paratum est: media se opponit parens,
proinde bellum tollite aut belli moram,
sollicita cui nunc mater alterna prece
460verba admovebo? misera quem amplectar prius?
in utramque partem ducor affectu pari.
hic afuit; sed pacta si fratrum valent,
nunc alter aberit. ergo iam numquam duos
nisi sic videbo? iunge complexus prior,
465qui tot labores totque perpessus mala
longo parentem fessus exilio vides,
accede propius, elude vagina impium
ensem et trementem iamque cupientem excuti
[p. 109] hastam solo defige; maternum tuo
470coire pectus pectori clipeus vetat:
hunc quoque repone, vinculo frontem exue
tegumenque capitis triste belligeri leva
et ora matri redde, quo vultus refers
acieque pavida fratris observas manum?
475affusa totum corpus amplexu tegam,
tuo emori per meum fiet via.
quid dubius haeres? an times matris fidem?